Categorie: Geen categorie

Nog ongeveer drie jaar en dan is de metamorfose van de Leidse Meelfabriek voltooid. Inmiddels wonen er al mensen op het complex van de voormalige broodfabriek, maar er wordt ook nog flink gebouwd. Deze week vieren de bouwers een nieuwe mijlpaal: het voormalige meelpakhuis heeft zijn hoogste punt bereikt, én de bouwers zijn gestart met de bouw van de Silotoren aan de Singel.

“We staan hier in de in aanbouw zijnde Silotoren”, zegt Ed Zwart van Van der Wiel Bouw. “Dat is een nieuwe woontoren van 45 meter. En in dit deel komen straks een spa en een wellness met zwembad. Dat zal ook bereikbaar zijn vanuit het nieuwe hotel.”

De Meelfabriek viert deze week een nieuwe mijlpaal in de bouw. Nieuwe bewoners en de bouwmensen worden uitgenodigd om het bereiken van het hoogste punt van het meelpakhuis te vieren. “En bouwmensen doen dat traditioneel met pannenbier”, legt Patty Beuk van De Meelfabriek uit. Het bier van dienst heet ‘Albert’ en wordt in Leiden gebrouwen in opdracht van de bouwer.  Later zal het ook in een aantal Leidse cafés te koop zijn.

Nieuw leven
Met een vloeroppervlak van maar liefst 55.000 vierkante meter is De Meelfabriek als rijksmonument een enorm herbestemmingsproject. De oude gebouwen wordt nieuw leven ingeblazen en er komen nieuwe gebouwen bij. “Er gebeurt momenteel heel veel”, zegt Beuk. “En het hoogste punt van het meelpakhuis en de start van de bouw van de Silotoren vinden we echt een mijlpaal.”

In de Singeltoren wonen inmiddels al een tijdje mensen. “Wat hier uiteindelijk komt te wonen is heel divers”, legt Beuk uit. “We bouwen woningen voor starters, maar ook bijvoorbeeld voor mensen die hun eengezinswoning willen verkopen, maar toch de drukte van de stad willen blijven voelen.”

Uitdaging
De herontwikkeling van de Meelfabriek duurt lang, omdat het betonnen fabrieksgebouw een hele uitdaging is voor de bouwers. “De Silotoren bouwen we bijvoorbeeld op het fundament van dat hele zware silogebouw”, legt Zwart uit. “We hebben er een nieuwe betonnen funderingsplaat gemaakt van ruim een meter dik. Die ligt op de palen die voor de fabriek gemaakt waren, dus dat is meer dan voldoende voor die paar mensen die er komen te wonen. Want vroeger lag het vol met 30 meter graan en meel dus dat was veel zwaarder.”

Ga naar het artikel van Sleutelstad >>